Betekenis raar persoon

Raar 1) Abnormaal 2) Afwijkend van de norm 3) Anders 4) Apart 5) Bedenking 6) Bespottelijk 7) Bevreemdend 8) Bijzonder 9) Bizar 10) Briek 11) Curieus 12) Draaierig 13) Dwaas 14) Eigenaardig 15) Excentriek 16) Gek 17) Grappig 18) Grotesk 19) Hoe je het ook wendt of keert, het blijft vreemd 20) Idioot 21) Komiek. een - ei een raar iemand; een zonderling. In de jeugdtaal is een eiook ‘een domoor’ of ‘een halfzacht persoon’ (meestal een man, zelden van toepassing op een vrouwelijk iemand). Bij Veronica vonden ze hem een raar ei, maar het was een heel leuk programma. (HP/De Tijd, 29/10/93).
    Betekenis raar persoon Attributief: raar, rare Partitief: raars Betekenis: • Wat vreemd en ongewoon is; van die gewone afwyk en verbasing wek. • (anglisisme) Wat min voorkom. Gebruik: • Hoe raar dit ook al mag klink, Jesus se aankoms op 'n donkie was tekenend van koninklike waardigheid. • Die plant is uiters raar (gebruik eerder seldsaam). Sinoniem: • besonder.
betekenis raar persoon

Vreemd persoon betekenis

Zonderling 1) Aardigaard 2) Abnormaal 3) Afwijkend van de norm 4) Apart 5) Barok 6) Bespottelijk 7) Bevreemdend 8) Bijzonder 9) Bizar 10) Buitenbeentje 11) Buitenissig 12) Curieus 13) Dresem 14) Druif 15) Een individu met ongewone trekjes 16) Een apart en eigenzinnig individu 17) Een eigenaardig figuur 18) Een vreemd of afwijkend persoon. vreemd vreemd Uitspraak: [ vremt ] 1) anders dan je verwacht Voorbeelden: 'een vreemde geschiedenis', 'Ik vind het vreemd dat iedereen dit maar gewoon lijkt te vinden.' Antoniemen: gewoon, normaal Synoniemen:: raar, zonderling, eigenaardig, merkwaardig,, vreemd genoeg (hoewel je het niet zou verwachten) 'Vreemd genoeg wordt. Vreemd persoon betekenis Vreemd is wat hier niet te huis behoort, wat ongewoon is en daardoor de opmerkzaamheid trekt; nog sterker wordt dit uitgedrukt door bevreemdend, waarin de bijgedachte ligt, dat het ongewone iets raadselachtigs heeft, terwijl bizar een vreemd woord is, dat de begrippen van vreemd en (ver)wonderlijk verbindt. Zonderling heeft de beteekenis van.
vreemd persoon betekenis

Apart persoon betekenis

Apart Apart is een woord dat verschillende betekenissen heeft. Zo kan apart het volgende betekenen: afgescheiden, op zichzelf, exclusief, los, bijzonder, individueel, merkwaardig. Hieronder volgt een opsomming van zinnen waarin het woord apart voorkomt. Achter elke zin staat een synoniem van het woord apart, welke het beste bij die zin past. apart. op zichzelf, afzonderlijk van het andere, afgezonderd, gescheiden, afzonderlijk. Er is een apart WikiWoordenboek voor vele talen, maar zij zijn alle aan elkaar verbonden door interwikilinks. bijzonder, opmerkelijk, oorspronkelijk, origineel, exclusief, speciaal. Wat een apart jasje heb je aan!.
Apart persoon betekenis AC Treuhand wordt apart beoordeeld. Deze steunmaatregelen moeten apart worden aangemeld. Met uitzondering van varkenshaasjes, apart aangeboden. Elke eigenschap moet apart sensorisch worden geëvalueerd. Voor- en achtervoeten worden apart uitgebeend. Deze kwesties zullen apart worden behandeld. Estrada Nacional No 1 — Malaposta — Apart.
apart persoon betekenis

Excentriek persoon

Iemand wordt excentriek genoemd als hij gedrag vertoont dat door de communis opinio (gemeenschappelijke mening) als ongewoon, vreemd, abnormaal of onbehoorlijk wordt beschouwd. Het is moeilijk een exacte definitie hiervan te geven, aangezien de algemene norm per land, tijdperk, trend of cultuur drastisch kan verschillen. cen·triek 1) die of dat sterk afwijkt van het gewone Voorbeelden: 'excentrieke levensstijl', 'excentrieke kleding' Synoniemen:: buitenissig, zonderling 2) die of dat niet uit jezelf maar van buiten komt psychologie Voorbeeld: 'Presta. Excentriek persoon Begrijpt de persoon zelf dat hij 'ziek' is inplaats van alleen maar excentriek of een beetje vreemd? Er zijn persoonlijkheidsstoornissen waarbij de mensen last hebben van zichzelf. Dan komt ook eerder het besef dat ze aan iets lijden waarbij ze beter professionele hulp in kunnen roepen.
excentriek persoon

Eigenaardig persoon betekenis

gen·aar·dig anders dan normaal Voorbeeld: 'een eigenaardig accent' Synoniemen:: typisch, vreemd, raar, Synoniemen: afwijkend apart bevreemdend bijzonder bizar buitenissig curieus dwaas excentriek fris gek maf mal merkwaardig nieuw onbekend ongewoon onhandig origin. Eigenaardigheid is een eigenschap die iemand of iets afwijkend maakt van de norm. Het kan worden gezien als iets apart, bijzonder of opvallend. Het is een kenmerk dat bespottelijk, bevreemdend of zelfs bizar kan lijken voor anderen. Een eigenaardig persoon of object valt op door zijn excentriciteit, originaliteit of vreemdsoortigheid. Eigenaardig persoon betekenis eigenaardig (comparative eigenaardiger, superlative eigenaardigst) idiosyncratic, peculiar; Declension [edit] Declension of eigenaardig; uninflected eigenaardig.
eigenaardig persoon betekenis